ارتباط با عالم غیب، هاتفی که انتخابات را پیش بینی کرد

وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا

سید محمد موحد؛ رؤیت هاله نور و هاتف سیاسی

گویا موحد نمی‌داند و یا شاید مخاطبان را کم‌مایه و ناآگاه فرض کرده که دم از هاتف می‌زند.

هاله نور محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی ارتباط چندانی به انتخابات نداشت و در زمان رقابت‌های انتخاباتی، به آن اشاره‌ای نشد.
البته شاید مقدمه طلسم‌اندیشی احمدی‌نژاد و اسلام رحمانی حسن روحانی، روئیت هاله نور باشد. اما نکته مهم آن است که رؤسای جمهور گذشته، هیچ‌گاه هاله نور را به ندای هاتف و علوم اعلی پیوند نزدند، اما گویا هاتف در عالم سیاست تنها بر سید محمد موحد نماینده شش دوره‌ای کهگیلویه ظاهر شده است.
حال بیایید جزئی‌تر به موضوع نگاه کنیم. اگر منظور از هاتف، علوم اعلی و هدایت‌کننده تعالیم عارفانه باشد، رسم عرفا و اهل مکاشفه، کتمان و پنهان‌سازی آن است، نه جار زدن آن در هر کوی و برزن!
بر اساس منابع تاریخی، گاهی هاتف در ردای خضر نبی بر موسی نبی ظاهر می‌شود و زمانی نیز ندای هاتف، ابراهیم ادهم را از خواب گران و شوکت عمارات بیدار نموده و با مرکز صدارت وداع می‌کند.
حال باید پرسید هاتفی که بر محمد موحد ظاهر شده از چه مختصاتی برخوردار است؟ شاید چنین هاتفی به‌عنوان یکی از موجودات عالم خلقت که بیگانه نسبت به افسانه غرانیق نیز نیست، خود را به‌عنوان هاتف معرفی کرده است.
خطاب به موحد باید گفت مگر شما در دریای شرح قیصری فصوص الحکم و یا فتوحات مکی ابن عربی شناور هستید که هاتف را با اجنه و نسناس تمیز نداده‌اید؟
روشن نیست موحد چگونه به درجات اعلای عرفان رسیده و با طی طریقت، سیمرغ را در خود دیده است؟ اما با این ادعاها به نظر می‌رسد موحد، عطاری دیگر باشد.
چرا که در صورت عدم طی طریق و رسیدن درجات بالای عرفان، ادعای هاتف، چیزی در حد و حدود طلسم‌ و هاله نور همان‌هایی است که پیش‌تر از این مؤکدا ز طریق عقلای دینی رد و نقض شده است.
بهتر است بدانیم که بر اساس منابع تاریخی، ابراهیم ادهم از آن دسته افرادی بود که صدای هاتف را شنید و با حکومت سرزمین بلخ وداع کرد. بعلاوه، غزالی درعالم خواب به هاتف رسید که در مرکزیت خلافت بر کرسی فتوا نشسته بود، شبانه از بغداد شهر هزار و یک شب خارج شد و درگوشه مسجدالاقصی، گوشه گزید و دیگر هیچ‌گاه به نظامیه بغداد برنگشت.
با کمی دانش تاریخی می‌توان گفت موحد از هاتف جدیدی پرده برداشته و با او همدم شده که در خیل فرشتگان هادی قرار ندارد.
البته با کمی شناخت نسبت به سید محمد موحد می‌توان گمانه‌هایی در مورد هاتف او زد.
در وهله نخست شاید بتوان گفت این هاتف متاثر از خوی خود موحد باشد که در طول چهار دهه گذشته، قدرت‌طلبی، هیچ‌گاه آن را سیراب نکرد.
گویا موحد نمی‌داند و یا شاید مخاطبان را کم‌مایه و ناآگاه فرض کرده که چنین ادعاهایی مطرح می‌کند. او احتمالا آگاه نیست که هاتف در شرایطی بر افراد ظاهر می‌شود که سال‌ها گوشه خانه خدا راکع باشد. چیزی که با حضور چهار دهه‌ای در عالم سیاست حتی تصورش هم ممکن نیست.
مخاطبان می‌توانند سری به حسینه کنار کاخ محل نشست‌های سیاسی موحد بیندازند تا ببینند که این مکان سال‌ها تعطیل است.
با این ادعاها، شاید بعید نباشد موحد در انتخابات ۱۴۰۲ مدعی مقامات عارفانه شیخ عطار و لسان‌الغیب خواجه حافظ شیرازی شود.
کاش موحد کمی با خود می‌اندیشید که تحریف عرفان مستلزم احاطه بر تاریخ دقیق عرفان است و در برابر نسل اهل علم، قادر به پاسخگویی چنین حکمتی نخواهد بود.

منبع: فردادخبر