به روز باشیم اما نون به نرخ روز خور نباشیم

پایگاه خبری عصر کهگیلویه ”

بِسْمِ اللهِ و لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّهِ

اخیراً یادداشتی در سایت خبری تابناک منتشر گردیده که نویسنده آن، همزمان با تخطئه روحانیت حاضر در صحنه انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی، تمام ادارات استان را ستاد انتخاباتی نماینده مستقر دانسته است. از طرفی با بی اخلاقی و بی تقوایی تمام، ضمن تلاش برای تخریب و زیر سوال بردن شخصیت و جایگاه دینی مختار در بین مسلمانان، خواستار توضیح وجه تسمیه حاج آقا بزرگواری و مختار شده است.

با خواندن یادداشت فوق الذکر، در ابتدا فکر کردم که پروفسور ابراهیم دینانی یا دکتر رضوی اردکانی باشد که اینگونه جسورانه و با اطمینان شخصیت مختار و قیام وی را نادیده میگیرد. اما دیدم نویسنده یادداشت، میر آرش تقوی است. لذا برآن شدم که نویسنده را بیشتر بشناسم. با کمی جستجو در اینترنت و سایت های خبری، انبوهی از یاداشت ها با نگارش میرآرش تقوی نمایان شد.برای آشنایی با تفکراتش، نوشته های قبلی وی را مرور کردم.

الله اکبر از این همه تذبذب و تشتت آرا در این نوشته ها.

 چگونه می شود در نوشته ها و نظرات یک شخص این همه تغییر موضع باشد، آن هم کسی که ادعای آزاده بودن و اهل قلم بودن دارد ولی واقعا فقط در حد همان ادعا است. شاید با خود بگوئید این نوع قلم زدن، قضاوت کردن است. برای روشن شدن موضوع و اثبات این حرف، بخش کوچکی از تفکرات و نظرات جناب میر آرش تقوی در همین دو دور اخیر انتخابات، و سیر تحولی سینوسی وار انتقاداتش به کاندیداها و نمایندگان مجلس(بدون کوچکترین تغییری)، برای قضاوت خواننده آورده می شود (متون مورد اشاره تماما در سایت خبری فصل جنوب موجود است).

جناب میرآرش تقوی که چندین دوره از انتخابات مجلس، مرید حاج آقا موحد بوده است، در یکی از نگارش های خود حاج آقا موحد را خورشید عزت، در جای دیگر ابرمرد بی بدیل کهگیلویه و در نوشته ای دیگر از بین برنده انزوای کهگیلویه می خواند. تا آنجا بر رای و نظر خود مصمم است که مخالفان موحد را مزور و دورو می خواند. در همین راستا اسب قلم و مرکبش را زین کرده و ناجوانمردانه به مخالفین پیر مرادش می تازاند.

در جایی از نوشته های خود به سران و بزرگان اصلاحطلب استان حمله می کند و حکایت آنها را، حکایت دو کله قوچ در یک دیگ می داند. در نوشته ای دیگر به حاج آقا بزرگواری حمله می کند و برای جلب توجه حاج آقا موحد، تمام خدمات و کارهای عام المنفعه حاج آقا بزرگواری را نادیده گرفته و وی را طلبکار از کهگیلویه می خواند.

در متنی دیگر از میر آرش تقوی، مشاهده می کنیم که با مطرح نمودن ماجرای قسم خوردن سردار هاشمی پور برای عدم شرکت در انتخابات، به وی یورش می برد. در این خصوص تا آنجا پیش می رود که سردار هاشمی پور را رابین هود خوانده و مدعی است پول های دزدی اموال را بین مردم تقسیم کرده است.

منتهی به دلایل نامعلوم ورق برمی گردد، میر آرش تقوی به توابین می پیوندد و از حاج آقا بزرگواری و سردار هاشمی پور طلب حلالیت می کند. ظاهر ماجرا توبه و ندامت و نفی تمام تفکرات قبلی خود است ولی در پس قضیه چه خبر است خدا می داند. با خود گفتم شاید واقعا توبه کرده است ولی مشاهده ادامه روند متزلزل نظرات ایشان، این موضوع را تایید نکرد.

در واقع آن همه حمایت یک جانبه ، شعرسرایی، تملق گویی و سینه زنی پای علم حاج آقا موحد، به یک باره رنگ می بازد، کسی که تا چند صباح قبل مایه عزت کهگیلویه خوانده میشد خود اینبار سیبل حمله و زمین حاصلخیز برای بهره برداری قرار می گیرد. شعر جدید برای حاج آقا موحد سروده می شود، اما این بار نه در مدح وی بلکه در ذم وی و عملکردش. سناتور کجایی ، دقیقا کجایی را می نویسد و در جای دیگر می نویسد

“موحد قبول کن سواد سیاسی نداری”، و در جای دیگر همزمان با تاختن به نماینده فعلی، برای خود، پپسی باز می کند و خود را تنهاغمخوار کهگیلویه میداند، آنجا که می نویسد:

 کهگیلویه دم موت است و آلاف اجل / به جز آرش و قلم، گریه کن زار نداشت

(با خواندن این بیت شعر با مسما ، ناخودآگاه یاد فیلم چند میگیری گریه کنی افتادم)

هرچه قلم هتاک تر و گستاخ تر، کیسه زر درشت تر

به راستی دلیل این چرخش ۱۸۰ درجه ای چیست؟ نه تنها هیچ اتفاق خاصی در کهگیلویه بزرگ و رفتار نماینده فعلی رخ نداده است و اوضاع کهگیلویه کماکان بر مدار قبل می چرخد، بلکه عملکرد نماینده فعلی (قابل دفاع بودن یا نبودنش را کار ندارم) همانند دوره های پیشین است. پس میر آرش تقوی چه چیزی را فهمیده که این چنین برآشفته شده و رابطه مرید و مرادی را بی خیال شده است؟ میر آرش تقوی که فعال مدنی و رسانه ای است، و قاعدتا باید بر مبنای شرافت و وجدان قلم بزند. مانند برخی فعالین اقتصادی نیست که سهم خواهی کرده و در اثر عدم اجابت، قهر کند. نمی دانم شاید هاتفی بسراغش آمده و یک سری مسائل را برایش عنوان نموده است.

شاید هم رفتارش مصداق شعر خودش می باشد که در یکی از نوشته های انتقادی اش به حاج آقا موحد نوشته است:

وعده جبران و برای دوستان / شد فراموش به کل این داستان /  هر چند کآزمودم از وی نبود سودم

حال فعال مدنی و رسانه ای محترم جناب میر آرش تقوی ، تقوی داشته باش و حرمت اهل قلم را حفظ کن. با بی اخلاقی و بی تقوایی به روحانیت و خصوصا مدافع حرم و همرزم مرد میدان، نسبت های ناروا می دهی و ایشان را اهل تزویر می خوانی و بدنبال وجه تسمیه مختار با وی می گردی.

بدان که حاج آقا بزرگواری آمده تا جلوی سهم خواهی و ویژه خواهی برخی را بگیرد و با اهل تزویر و دورویی مقابله کند و یارانش هم از جنس توابین واقعی هستند نه مانند عده ای دمدمی مزاج و مذبذب. آمده تا باز هم با کارهای عام المنفعه، به عموم مردم رنجدیده این شهرستان خدمت کند . و این وجه تسمیه مختار با حاج آقا بزرگواری است.

در آخر به خودم گفتم تو چه می دانی، شاید در اشتباهم و جور زمانه باعث این رفتار شده است:

این همه شکلک و بازی / واسه نونه که درمیاره

واسه نونه واسه نونه / تا بکارش تو بخندی

که اگه اینو بدونی / تو به دلقک نمی خندی