وارفتگی یا وارستگی کدامیک،،،/تحلیلی برپیروزیهای موحد درانتخاباتهای کهگیلویه

از سری یادداشتهای ارسالی ازمخاطبین عزیزبه این پایگاه خبری، ازآنجا که نقد محترمانه عملکرد و نگاهی گذرا به واکاوی انتخاباتهای حوزه کهگیلویه بزرگ میباشدجهت تنویر افکار عمومی منتشر میگردد.

به نظر می‌رسد به نقطه آخر تقابل مسیری که از سال هفتاد شمسی شروع شده است نزدیک میشویم،
تقابلی که چندین بار یا با واسطه یا به صورت تقابل از
نوع تضاد منافع ، در بیشتر مواقع پیروزی را از آن جبهه ای نموده که برای پیروزی چنگ به هر ریسمانی میزد چه بر اثر هنرنماییه مردی با شهرت باهنر که در همان سال بی هنریه خود را اثبات نمود
بی سلیقگی که باعث شد گاردی از تمامیت خواهی بر تمام انتخابات پس از خود تأثیر سیاهی بگذارد تا کارد به حدی به استخوان رسید که در حضور رییس جمهور وقت در سال هشتاد و پنج و یکسال پیش از انتخابات مجلس دوره هشتم پذیرایی با دمپایی و فریادی از بغض شانزده ساله ازنماینده چغر
وی را به کوچاندن به حوزه انتخابیه شهر بهبهان در استان مجاور اجبار نمود
این گارد تمامیت خواهی تا جایی پیش رفت که پیروزی به هر قیمتی، کرختی را به سمت چپ شهر بهبهان به نحوی وارد کرد که باعث شد طومار های آتشین روانه شورای نگهبان و شورای یازده نفره نمایندگان مجلس در تایید جناب موحد کرد تا تایید صلاحیت نماینده مذکور با تاخیر سه ماهه و واسطه کردن انواع مقامات کشوری و لشکری شد تا بالاخره با تاییدیه از دفتر یکی از مقامات عظام مجتهد با گرفتن تعهد در قبال به صفر رساندن حضور ایشان در انتخابات دور آتی اجازه حضور چهاره ساله را به ایشان اعطا نمود
اما پس از چهار سال باز همان مسیر بی قید و بند بودن در وعده ها این بار به حدی حضرت و اطرافیانش را فراموش کار کرد که در نهایت با ایستادن در مقابل دستور حکومت بالاخره باعث رد صلاحیت وی شد
عملی که اگر زودتر از اینها رخ میداد شاهد پس رفتن منطقه با اصالت و محروممان تا این میزان نبودیم
در طرف مقابل جریان دلسوزی بود که چه به نام حزبی چه به نام بزرگی همچون آیت الله محقق چه جریان پاک سرشتی به نام منطقیان و لاهوتی ،حریف
میل به برد «با هر قیمتی» نشد که نشد که نشد…….
اما میل به برد « باهر قیمتی » چگونه رقم میخورد که فشار را به فرهنگیان کهگیلویه تا جایی وارد کرد که چندین هفته دست به اعتصاب زدند و خواهان دادرسی به وضع انتخابات دوره پنجم کهگیلویه و گچساران شدند
بد نیست یادی کنیم از حلالیت طلبیدن جناب منصوری فرماندار وقت گچساران
اما این دادخواهی ها آنزمان به واسطه در قدرت بودن دولت مطبوع جناب موحد به جایی نیانجامید
اما بشنوید از دخالت در انتخابات دوره ششم گچساران که باعث آشوب به آن بزرگی در گچساران شد و جرقه های اولیه بی اعتمادی به حضرت استاد خورده شد
آشوبی که پایه ریز به آتش کشانده شدن فرمانداری کهگیلویه در دوره بعد به واسطه پیروزی جماعت تمامیت خواه و قومیت گرا شد
تا بار دیگر شاهد انتخاباتی باشیم که فقط مایه دلسردی جوانان و سر خوردگی کسانی شد که دل در گرو حقیقت داشتند
آش در آن دوره آنقدر شور شده بود که با خیال راحت اتوبوس هایی با سرنشینانی از گناوه و بندر عباس در حوزه انتخابیه تخلیه شدند
سرنشینانی که ظاهرشان آدم را یاد زیر تیغ ها و قاچاقچیان می انداخت
معلوم نبود در کدام پرونده به آنها رأفتی پیشکش شده بود که اینگونه شهر به شهر در حال لشکر کشی بودند
جالب است که از فردای انتخابات هیچ طرح و برنامه ای برای عمران و آبادی وجود نداشت گویی انتخابات را فقط دستمایه ای برای به صدا درآوردن چکاچکه برنو در صبح پیروزی قلمداد می‌کردند
تنها ره آورد این همه تلاش برای نا امید کردن مردم فقط اشتغال زایی موقت و گاه دائمی در شرکت های نفتی برای اشخاصی کوته فکر شده بود که منفعت خود را بر رشد همگانی ترجیح میدادند
بالاخره در دوره هشتم دست تقدیر و چرخ و فلک روزگار فضا را به قدر نفس کشیدنی باز کرد بلکه مردم رنجور کهگیلویه بزرگ قدری از نماینده ای عام المنفعه سود برند و کورسویی امید در دلشان برای دیار غم زده شان روشن گردد
از طرح های آب رسانی و نهضت بهسازی روستاها
تا رشد در تقسیمات کشوری و ارتقا دادن های روستاها و بخش ها به شهر ها و شهرستان ها گردید
از خارج کردن جاده های مالرو و تبدیل آنها به طرح های ملی
تا رشد دادن به جاده پاتاوه ای که در زمان جناب موحد طی شانزده سال تنها ۷ درصد رشد فیزیکی داشت آنهم از شهر دهدشت تا راک
به هشتاد و پنج درصد طی تنها هشت سال و آماده نمودن زیر ساخت ها برای خروج دهدشت از بن بست
بن بستی که زاییده طرز تفکر پیروزی به هر قیمتی بود…..
اما اینبار فرق میکند
جو جوری رقم خورده که مرد پر برش در قوه قضاییه اینبار حتی به دومی نیز نمی‌تواند فکر کند حتی با فشار به کارمندان در ادارات مختلف و انواع تخلفات دیگر
به نظر می‌رسد کار برای جماعتی که فکر میکردند هرچه از این بوته بادمجان بکنند بت شکن ترند به پایان رسیده
والسلام…