به نام مختار و سرداربه کام سناتور

سیدعلی عباس محدث فعال اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، ورزشی استان کهگیلویه وبویراحمد نسبت به پیامی که به دور از واقعیت در این چند روز فضای مجازی استان راغبارآلود کرده توسط برادرطبیب زاده تدوین گردیده بود واکنش نشان دادند و درپیامی نسبت به (کار را که کردآنکه تمام کرد، جاده پاتاوه دهدشت را جاده موحد بنامیم) روشنگری کردند؛

بنام خدا
در فضای مجازی متنی را خواندم که پیشنهاد جالبی داشت. «جاده دهدشت پاتاوه را به نام جاده موحد بنامیم». در این متن، اگر فضای مجازی نبود، اگر ذهن جستجوگر جوانان زجر کشیده و محروم مانده از منیت خواهی سناتور پشمکی نبود، اگر خاصیت جمهوری اسلامی با آن همه خون هایی که برای صداقت و اصالت بخشی به ملت نبود و اگر مستندات بجای مانده در آرشیو نظام نبود، یقین دارم که اسم مقام معظم رهبری و نقشی که تعیین اعتبارات کم نظیر سال ۱۳۷۳ به استان داشتند نیز، انکار می شدند. از همه مغلطه هایی که در متن بود، می گذرم. چون تمام زحمات و تدابیر قرارگاه خاتم الانبیاء و حاج آقای بزرگواری و سردار هاشمی را به نحوی کتمان و کم نظر بیان کردند تا به اینجا برسد که حاج آقای موحد طراح، معمار، بنا، سازنده و مهندس این جاده بود و اگر نمی آمد، جنوب و مرکز جمهوری اسلامی به هم وصل نمی شد. غافل از اینکه همزمان با دولتی که به نام سازندگی بود، حاج آقای موحد نماینده مردم بود. در دولت اصلاحات آقای خاتمی که مدعی هستند گفته بود،«بنازم محمد را»، نماینده مردم بودند. به هر حال هرکسی این متن را بخواند، پاسخی بر این مسخ شدگی خواهد داد. ولی من موافقم که این جاده به نام «جاده موحد» ثبت بشود. چرا؟
چون حاج آقای موحد در این جاده خیلی خون دل خورد. آن موقعی که خانواده های بسیاری در جاده سرفاریاب به سادات، لنده به سوق و دهدشت، چرام به دهدشت، چرام به دیل و آرو و گچساران، چرام به باشت، کلات به دهدشت، لیکک به امیرحاضر، دیشموک به قلعه رئیسی و دهدشت به فیلگاه و پادوک، به دلیل عدم بهره مندی از جاده هایی که حداقل امنیت را داشته باشند، هر هفته شاهد جان باختن و از دست دادن عزیزانشان بودند، حاج آقای موحد در این محور رنج سخت می کشید.
چون آن موقعی که از کلات تا انتهای دیشموک در سخت ترین شرایط زندگی می کردند و از گاز و آب و برق و مدرسۀ ایمن و … محروم بودند، سرفاریاب و سواری از آب و گاز و برق و مدرسۀ ایمن محروم بودند، کسی فکر نمی کرد که بین سرآسیاب به لنده و تشان به لنده راه ارتباطی طراحی بشود، تصور تعریض و ایمن سازی جاده سوق به دهدشت و سوق به لنده غیرممکن شده بود، تصور ایمن سازی جاده چرام به دهدشت نبود، حاج آقا در جاده دهدشت به پاتاوه تحمل خارمغیلان می کرد.
چون تنها خاطرۀ حاج آقا از پتروشیمی دهدشت زمانی بود که کلنگ آن را زدند و تا هزار روز بعدش باد به غبغب انداخته بود که جمهوری اسلامی به تولید پتروشیمی دهدشت زنده می شود، و نبودند تا الان که برگشتند و بیش از ۷۰۰ نفر را وارد کردند، در بین این دو خاطره، مشغول تیغ به جگر زدن در محور پاتاوه دهدشت بودند.
چون از زمانی که با سیکل ترکیبی پاتاوک روبرو شد تا هنگامی که دستگاههای آن را به خارج از کشور بخشیدند و یا ستون برق در وسط باند اضطراری نشاندن تا هیچ اثری از خون دل خوردن مردم نباشد، حاج آقا در جاده پاتاوه به دهدشت، بیگاری می کردند.
چون اراده ای برای حل مشکل ازدواج جوانان نداشت، در جهت تسهیل شرایط و عدالت نگری در بکارگیری جوانان توسط دستگاههای دولتی همت نداشت و به آسیب های اجتماعی مشرف نبود و از عوام زدگی جامعه خود، وحشت نمی کرد، الان اظهار فضل می کنند که حاج آقا در محور پاتاوه به دهدشت زمین گیر شده بود.
من موافقم که این جاده به نام جاده موحد باشد، اما همین موضوع به تنهایی برازنده کسی که ۲۴ سال بر مسند نمایندگی ملت بود، بی احترامی است. تضاد قومیتی بویراحمد و ثلاث به نام «معجزه موحد». فقر و بیکاری و در بن بست قرار گرفتن کهگیلویه بزرگ به نام «هنر موحد». منطقه گرایی و خانواده محوری به نام «تبارشناسی موحد» و هنرمندی ایشان در بیخالی نسبت به مردم و توسعه منطقه را به نام «فخر موحد» بنامیم. فقط باید تابلوی این اسم ها را بر پیشانی کسانی بزنیم که نه گوش شنیدن حق دارند و نه انصافی در بیان حقیقت. همیشه هم می گفتم که اگر یکی از خدمات سردار هاشمی پور را که در چهار سال نه ۲۴ سال، آنهم با وجود دولتی که با او همراه نبود و آقای تاجگردون به قول خودش به دنبال «میرشکال» استان بود، را آقای موحد انجام می داد، بعضی قسم می خوردند که در خدمت گزاری به مردم، دومی در تاریخ ندارد. انشاءالله که همانگونه خداوند مقرر نمود تا این دوره در مجلس باشند و مردم بویژه جوانان ببینند که تمام هم و غم شان در به کمال نشاندن بستگان و خانواده بوده و تدبیرشان بیشتر منفعت طلبی، نخبه گریزی، توسعه زدایی و سودجویی از دوران نمایندگی است، برای همیشه نام و نشان حقارت را از کهگیلویه بزرگ پاک کنند.

سیدعلی عباس محدث
تیرماه ۱۴۰۲