کَ کَی عزیزُوم ،گالَه بَسِه، لُورکَه بسه!!

آنگاه که حال مان خوب نیست ، "لبخندِ زورکی"نه تنها دردی از ما دوا نکرده که دلخوشکنکی بیش نبوده و آنرا را بدتر هم کرده است .

فعال رسانه ای، اجتماعی در واکنش به سفر رئیسی و شادی کردن هم استانی های عزیزمان این چنین اورده است

✍?:علی مندنی پور

“تظاهر به شاد بودن ، غم انگیزترین شکل اندوه است”.
با مروری به گذشته، بدترین لحظه های زندگی ام را این روزها با دیدن صحنه های “تظاهر” به شادی از جانبِ هم ولایتی های صادق و خوش باورم تجربه می کنم ، قصّه ای پر غصّه با پیشینه ای دیرینه که گویی تمامی ندارد و تا بوده، چنین بوده!

چه، گذرِ زندگی حکایت ازاین واقعیّت تلخ دارد؛
آنگاه که حال مان خوب نیست ، “لبخندِ زورکی”نه تنها دردی از ما دوا نکرده که دلخوشکنکی بیش نبوده و آنرا را بدتر هم کرده است .
همگان خوب می دانیم، این روزها جز ملال، حالی برای مان نمانده تا خودِ واقعیِ خودمان باشیم ودر این میان سهم‌مان از زندگی لبخند کوچکی به آینده بود که آن هم دیر زمانیست بر روی لبان مان خشکیده است!!

کَ کَی خُوبووم؛
“گالَه” و “لُورکه” ای که جز پاره کردن گلو رُه آوردی دیگری برایت به ارمغان نیاورده و نمی آورد، چه سود!!