پیام تسلیت از طرف پویش سیاسی اجتماعی طلوع تحول کهگیلویه بزرگ درپی درگذشت زنده یاد،«قاید گنجعلی امین زاده(آروس)»

*«هوالباقی»*

*بسم الله الرحمن الرحیم*
*هرچه بیشتر می گذرد، تنهایی خود را در تاریخی که ثبت نشده و هویتی که به رایگان از دست می دهیم، شاهد هستیم. تاریخِ شفاهی ما که در کمتر قبیله، منطقه و جامعه ای پیدا می شود، بزرگانی هستند که هرازگاهی از دست می دهیم، بدون اینکه کمترین نشانی از مدیریت، درایت، تدبیر و معرفت شان را به نسل جدید اهدا کنیم. اینان سرگذشت قومی هستند که طبیعت با تمام سرسختی ها، محیط با همه محدودیت ها و مسئولان با نهایت کارشکنی هایی که با تبارمان داشتند، شناسنامه ما بودند و سرنوشت شومی را که می توانست تا به امروز دامن همه ما را بگیرد، جوانمردانه در مقابلش ایستادند، سرنوشت مان را نیکو آفریدند و سلسلهٔ اجتماعی لر را همچون دانه های تسبیح به هم پیوند زدند. به راستی چگونه است که بجای ثبت استاد غیرمکتوب و مورخان سنتی و خوش حافظهٔ قوم لر، محفوظات فرزندان مان را به نوشتارهای منقطع، مبتدی و غیرواقعی پر کرده ایم که هیچ سنخیت و تشابهی با آنچه بر ما گذشت، ندارند*
*یکی از مورخین و روشنفکران غیردانشگاهی که همواره آغازگر ارتباط اجتماعی و معلم اخلاق و هویت قوم بود، زنده یاد،«قاید گنجعلی امین زاده(آروس)» بود. مردی که در سخت ترین شرایط ممکن، شاهراه ارتباط و تعاملات قبایل و طوایف بود و معنای قومیت را برای اتحاد، انسجام و ائتلاف مردم می دانست. پایگاه وحدت بخشی و یکدلی جامعه خود بود. مرزهای دوگانگی و سهم خواهی را در هم می شکست و کمترین پیوندهای نسبی و سببی را بهانه ای برای همدلی و همسویی می کرد تا تضادها و تقابل ها را با اثباتِ نسب ها و نسبت ها از جامعه خود بزداید. آیا سزاوار نیست که چنین فرزنگان خوشنام و نخبگان اجتماعی را در سینه ها و مسیرهای زندگی ثبت نگه داریم؟ آیا مصلحان فکری و سیاسی ما که وقت و هنرشان در ثبت مکتوبات اثبات شده دیگر جوامع بوده و سعی دارند به کمک آمارهای صوری، تعمیم های سخت و غیرقابل اتکایی را به جامعه خود تحمیل کنند، نمی توانند قبل از فوت چنین بزرگان اجتماعی، رازهایشان را رمزگشایی کنند و پایداری و ماندگاری هویت قوم لر را مکتوب و ثبت کنند؟*
*زنده یاد «قاید گنجعلی امین زاده(آروس)» از بزرگان و چهره های سرشناس طایفه بادلانی و استان بود که به واسطه نقشی که در هویت بخشی اجتماعی و پاسداری از حفظ رفتارها و آداب و آیین قومیت و همبستگی طوایف داشتند، نامداری اصیل و آشنایی دردمند برای استان و طوایف بودند. این مرد بزرگ و مصلحِ خوش سخن، گنجینه ای از اسرار و رموز صداقت، صمیمیت، سلامت و سفیر نوع دوستی و همگرایی بود. وقتی خبر جانکاه درگذشت این انسان بی تکلف و همدل را شنیدیم، ابتدا نگرانِ آینده ای شدیم که شاید دیگر چنین آشنایانِ غمخواری را به خود نبیند.*
*سپس اندوهگینِ جامعه شدیم که برای پویایی و استمرار راههایی که به سختی پیموده است، چاره ای نیاندیشیده و تحمل تکرار دوباره اش را نیز ممکن نیست. و در آخر به حکم درس قرآن، پذیرفتیم که؛*
*«انالله وانا الیه راجعون».*
*ضمن عرض تسلیت و تعزیت به جناب آقایان دکتر امین زاده، دکتر آروس، جمیع منسوبین و طایفه بزرگ، تاریخ ساز و با هویتِ بادلانی، از خداوند حی دادار، همنشینی آن پیر خردمند را با صاحبِ این ماه و فضیلت هایش، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و شکیبایی و صبر بر این مصیبت را برای بازماندگان و خانواده داغدارش مسئلت داریم. همچنین خداوند را به تنها بیمار بینوای کربلا قسم می دهیم هرچه زودتر مصدومان این حادثه را عافیت و شفای عاجل عنایت فرماید.*

*«از طرف پویش سیاسی اجتماعی طلوع تحول کهگیلویه بزرگ»*